EN ISO 11612 - Vlamvertragende kleding
De EN 11612-normering is een Europese norm die betrekking heeft op beschermende kleding voor werknemers die worden blootgesteld aan hitte en vlammen. Deze norm is ontwikkeld om de veiligheid te waarborgen van mensen die werken in omgevingen waar er een risico bestaat op contact met open vuur, stralingshitte, convectiehitte of gesmolten metalen. Enkele voorbeelden van dergelijke werkomgevingen zijn de petrochemische industrie, de staalindustrie, brandbestrijding en lassen.
De EN 11612-norm stelt minimale basisvereisten voor beschermende kleding die ontworpen is om werknemers te beschermen tegen de thermische risico's van hitte en vlammen. De norm behandelt zowel de materialen die worden gebruikt in de beschermende kleding als het ontwerp van de kledingstukken zelf.
Om aan de EN 11612-norm te voldoen, moet beschermende kleding voldoen aan verschillende prestatie-eisen, waaronder:
- Beperkte vlamverspreiding (A1 en A2): De kleding moet geen vlam vatten en moet zelfdovend zijn wanneer de vlam wordt verwijderd. A1-test is voor oppervlakte-ontsteking en A2-test is voor randontsteking.
- Convectiehitte (B1 tot B3): De kleding moet bescherming bieden tegen convectiehitte. Er zijn drie prestatieniveaus, waarbij B1 het laagste niveau en B3 het hoogste niveau is.
- Stralingshitte (C1 tot C4): De kleding moet bescherming bieden tegen stralingshitte. Er zijn vier prestatieniveaus, waarbij C1 het laagste niveau en C4 het hoogste niveau is.
- Gesmolten aluminiumspatten (D1 tot D3): De kleding moet bestand zijn tegen het doordringen van gesmolten aluminium en de gebruiker beschermen tegen brandwonden. Er zijn drie prestatieniveaus, waarbij D1 het laagste niveau en D3 het hoogste niveau is.
- Gesmolten ijzerspatten (E1 tot E3): De kleding moet bestand zijn tegen het doordringen van gesmolten ijzer en de gebruiker beschermen tegen brandwonden. Er zijn drie prestatieniveaus, waarbij E1 het laagste niveau en E3 het hoogste niveau is.
- Contacthitte (F1 tot F3): De kleding moet bescherming bieden tegen contacthitte. Er zijn drie prestatieniveaus, waarbij F1 het laagste niveau en F3 het hoogste niveau is.
Het is belangrijk op te merken dat de EN 11612-norm niet de enige norm is die betrekking heeft op beschermende kleding voor hitte en vlammen. Andere normen, zoals EN 11611 (voor lassen en aanverwante processen), EN 1149 (voor elektrostatische bescherming) of EN ISO 20471 (voor zichtbaarheid), kunnen ook relevant zijn, afhankelijk van de specifieke werkzaamheden.
Daarnaast kan de norm ook eisen stellen aan elektrostatische eigenschappen (indien vereist) en de maatvoering en ergonomie van de kleding. Beschermende kleding die voldoet aan de EN 11612-norm biedt een basisniveau van bescherming tegen hitte en vlammen, maar het is belangrijk om te weten dat er mogelijk aanvullende normen van toepassing zijn, afhankelijk van de specifieke werkomgeving en risico's.